W dniu 22 i 25 lutego 2014 r. członkowie Klubu “Aktywni 50+” i SWP, uczestniczyli w dwóch wydarzeniach kulturalnych na terenie Bydgoszczy.W sobotę wystąpiła w Filharmonii Pomorskiej grupa “Raz Dwa Trzy”
określana mianem czarodziei piosenki autorskiej, współczesnych,
lirycznych bardów. Ponad 20 lat temu, by twórczo spędzić wolny czas,
kilku studentów zielonogórskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej postanowiło
założyć zespół. Niespodziewane zwycięstwo na 26 Studenckim Festiwalu
Piosenki okazało się wstępem do ich wielkiej muzycznej kariery. Muzyka
grupy to eklektyczne połączenie spokojnej, nieco melancholijnej poezji
śpiewanej z wpływami innych, nieraz znacznie odległych muzycznych
stylistyk. Członkowie zespołu sięgają zarówno po rockową melodykę,
skoczny folk, jak i typowy jazz.
W dniu wczorajszym uczestniczyliśmy w Operze Nova w spektaklu “Rusałka”. „Rusałka” jest baśnią, ale też historią o konflikcie dwóch światów, o marzeniach, za które warto umrzeć. Reżyserka Kristina Wuss – wzorem swoich niemieckich kolegów – postanowiła dodać Dvořakowi intelektualnej głębi. Z każdą sceną mnożyła więc rekwizyty lub postaci i w końcu pozbawiła spektakl estetycznej klarowności, a czasami nawet sensu. W najbliższym otoczeniu przepływającej przez Bydgoszcz rzeki Brdy – przy starych śluzach, na słynnym moście w sercu miasta , Rusałka wiedzie subtelny dialog z dalekim księżycem. W pobliżu wody i zamieszkujących ją Wodnika i nimf , na nadbrzeżu żyją leśne driady, zaś na moście spaceruje- nieświadomy ich obecności – tłum strojnie odzianych mieszczan. Tym przedstawieniem Opera Nova składa też hołd swemu miastu. Pierwszy obraz jest urzekający: na scenie wyłania się z nocnej mgły pieczołowicie odtworzony przez scenografa Mariusza Napierałę jeden z bydgoskich mostów. Przechadzają się po nim mieszkańcy, w dole, w rzece, żyją nimfy. Tak zaczyna się opowieść o rusałce, która zapragnęła ludzkiej miłości, i o księciu zakochanym w nieziemskiej istocie. Orkiestra pod dyrekcją Macieja Figasa gra tak, by pokazać ciekawą instrumentację utworu, piękne, acz niebanalne melodie, a także fakt, iż Dvořak doskonale orientował się w prądach epoki i potrafił twórczo wykorzystać idee Wagnera.
MS
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz